Ze behoren alle drie tot de groep zeldzame Nederlanders. In een wereld waarin technologische oplossingen een steeds grotere rol speelt, weet de gemiddelde Hollander wel hoe je de techniek moet gebruiken maar niet wát die techniek is. Anders gezegd: bijna iedereen begrijpt hoe je een iPhone moet gebruiken, maar er zijn er maar weinig die echt snappen hoe zo’n apparaat precies werkt.
Merijn Peters (24), Noah Brouwer (23) en Martijn Seegers (27) hebben daar minder last van. Zij zijn dé jonge techneuten van Ubbink. Merijn en Noah behoren tot de afdeling industrial engineering, Martijn werkt voor de technische dienst. Ze doen alle drie niets liever dan sleutelen aan nieuwe technologische oplossingen. ‘Dit voelt dan ook als een betaalde hobby’, zegt Merijn.
Ze worden door menig bedrijf begeerd. Overal is een schreeuwend tekort aan techneuten. Het drietal heeft bewust gekozen voor Ubbink. ‘Je krijgt veel vrijheid hier. Er is niemand die de hele dag op mijn vingers kijkt’, vertelt Martijn, na zijn opleiding mechatronica vanaf zijn 21ste werkzaam voor Ubbink. Hij studeert naast zijn fulltimebaan ook nog. Nog een half jaar en dan heeft zijn hbo-opleiding elektrotechniek afgerond.
‘Na een aantal jaar kwam ik erachter dat ik toch nog wel wilde studeren’, vertelt hij. ‘Ubbink betaalt nu mijn studie, omdat ze het belangrijk vinden dat mensen zich kunnen ontwikkelen. Daar ben ik blij mee.’
Zijn afstudeeropdracht kan hij meteen bij Ubbink doen. Voor het maken van bochten
voor het isolerende leidingsysteem van Ubbink moet nu een medewerker het materiaal van de ene in de andere machine doen. ‘Ik probeer iets slims te bedenken, waardoor die stap sneller gaat. De machine staat nu namelijk veel stil.’ Het is precies het werk, waarvan hij hoopt het in de toekomst nog meer te doen. ‘Dingen zelf uitzoeken en verbeteren in de praktijk is het mooiste dat er is.’
Hij snapt daarom niet dat veel studenten maar door blijven leren. ‘Het voordeel van deeltijd studeren is ook dat je ondertussen geld verdient en kan sparen. Ik kan nu een huis kopen, anders had ik pas aan het begin gestaan. En de theorie is leuk, maar hoe je dingen regelt in de praktijk leer je niet uit een boek.’
Noah en Merijn hebben dezelfde achtergrond als Martijn. Via een schoolopdracht en stage zijn zij bij Ubbink gekomen. ‘We moesten een project bedenken, waarbij je de co-bot kan inzetten. Dat is een robot die samenwerkt met mensen. Dat project hebben we bij Ubbink gedaan, omdat ze hier standaard één co-bot hadden. Dat was bij andere bedrijven niet zo. We konden hier dus onze gang gaan.’
Het project, een dozenvouw-machine, bleek niet te werken. ‘De theorie was leuk, maar in de praktijk werkte het niet.’ Toch was de interesse gewekt. Na de stage van Merijn sloeg Ubbink de twee jonge techneuten aan de haak. Inmiddels werken ze allebei nu tweeënhalf jaar voor het bedrijf. Ze werken veel met de 3D-printers, zijn betrokken bij grote projecten en krijgen de vrijheid om nieuwe dingen te ontwerpen.
‘Ik vind het werken met kunststof leuk’, zegt Noah. ‘Het is een apart product. Er zijn zo veel parameters waar je rekening mee moet houden. Een kleine wijziging kan veel doen. En Ubbink staat dus open voor experimenten. Dat mag ook wel wat kosten. Echt uniek.’
Waar ze samen nog het meest trots op zijn is hun project op de spuitgietafdeling. ‘We zijn eigenwijs’, zegt Noah lachend. ‘Wij hadden bedacht dat een camera zou kunnen controleren of de machine een ring in een bochtje had gelegd. In eerste instantie was iedereen terughoudend. “Hebben we al een keer geprobeerd”, was de boodschap. Maar we zijn dus eigenwijs. We mochten een dag op cursus bij een bedrijf, hebben een camera aangeschaft en het gaat nu nooit meer fout. De camera ziet precies of er een ring in de bocht zit, zo niet keurt-ie het product af.”
Zo zie je maar dat jonge techneuten, met nieuwe kennis en een frisse blik, voor mooie oplossingen kunnen zorgen als ze de ruimte krijgen. En dat is precies wat Ubbink ze geeft.
