Het was, zegt Marcel Vruggink er direct met een grote glimlach bij, eigenlijk een ‘beunhaasoplossing’. Een probeersel. Uit irritatie over de grote foutmarge van het aluminium uitneemraam nam hij zo’n vier jaar geleden zijn eigen 3D-printer van huis mee naar Ubbink.
Ieder product dat wordt gemaakt met een spuitgietmachine heeft een uitneemraam. Daarmee kan de robot het net gemaakte product uit de machine pakken, een aantal handelingen ermee verrichten en op de lopende band leggen. Het uitneemraam is als het ware de klauw van de robot.
Alleen moesten die aluminium uitneemramen iedere keer opnieuw door iemand worden afgesteld. “Dat was precisiewerk en zorgde vaak voor fouten”, vertelt Vruggink, hoofd van de afdeling industrial engineering. “Ik heb daarom een keer een uitneemraam met mijn 3D-printer gemaakt. Bijna niemand geloofde erin, maar het bleek zo enorm goed te werken dat we er steeds meer zijn gaan maken op die manier. Dat proces is nog altijd gaande.”
Dat is goed te zien aan het rek met uitneemramen op de afdeling industrial engineering. Die raakt steeds voller met rode blokken, de bewust gekozen kleur van de eigen 3D-geprinte klauwen. “We hadden die nog niet binnen de fabriek, dus het valt heel erg op. Iedereen weet op die manier dat ze van ons afkomstig zijn en met de 3D-printer zijn gemaakt. Het is ons unique selling point binnen het bedrijf.”
Het 3D-printen is binnen no-time zo’n succes geworden, dat het bedrijf binnen vier jaar een printpark heeft opgebouwd van vier 3D-printers. Die staan bijna dag en nacht aan, vooral om handige gereedschappen te maken voor in de productiehal. Doordat op iedere 3D-printer een camera hangt en ze via een server te bedienen zijn, kunnen ze van huis uit bestuurd worden.
Bovendien weten steeds meer mensen binnen Ubbink de 3D-printer te vinden. “We kunnen er spullen mee maken die collega’s op een hele praktische manier helpen in hun werk”, vertelt Merijn Peters, medewerker op de afdeling industrial engineering. “Laatst kwam bijvoorbeeld een heftruckchauffeur hier met de klacht dat zijn tablet de hele tijd uit de houder viel. Hebben we in minder dan een uur iets bedacht en gemaakt.”
De ontwikkelingen gaan zelfs zo snel dat onlangs is besloten om te starten met het produceren van producten met een 3D-printer. “Eigenlijk is de investering daarvoor nu nog veel te hoog, het kan eigenlijk niet uit”, zegt Vruggink. “Maar we willen vast ervaring opdoen, zodat we nu al tegen allerlei problemen aanlopen waarvoor we een oplossing moeten verzinnen. Zo zijn we beter voorbereid als we straks grootschalig kunnen produceren met een 3D-printer.”
Mooie stappen. En dat slechts vier jaar na Vrugginks introductie van de 3D-printer.
Als een volleyballer van Ubbink Orion begint aan zijn zweefvlucht door de Doetinchemse sporthal Rozengaarde, houden de supporters hun adem in. De ogen van drieduizend man zijn volledig gefocust op de dunbevolkte postzegel in het hart van Rozengaarde, waarop in 1982 de finale om de landstitel tegen Starlift wordt gespeeld. Zelfs het huisorkest in de hoek van de hal valt stil, de trompettist rust even met zijn hoofd op de kop van zijn instrument.
Lees meer
