John de Wild tuurt in zijn oude blauwe overall vanaf het verhoginkje door het plastic raam naar de vacuümvormmachine. Hij ziet hoe de kunststofplaat wordt verhit, de matrijs omhoog schiet en er daardoor in minder dan twee minuten twee nieuwe ketelbehuizingen voor de Amerikaanse markt ontstaan. “Na 45 jaar kan ik hier nog altijd uren naar kijken. Ik vind dit zo bijzonder. Hoe uit zo’n kunststofplaat producten ontstaan.”
Wandel met John door de productiehal van Ubbink en hij begint spontaan te glanzen. Sinds 1976 behoort hij tot de technische dienst van het Doesburgse bedrijf. Zijn gehoor mag met de jaren dan wat zijn afgenomen, zijn enthousiasme tijdens een rondleiding door de fabriek neemt toe met iedere stap die hij zet.
In de productiehal schiet hij van de ene naar de andere uitvinding van hem zelf. Hij herkent matrijzen voor de vacuümvormmachine die hij veertig jaar geleden heeft gemaakt en die nu nog worden gebruikt. “Die dingen slijten gewoon niet.” En hij spreekt vol passie over alle gereedschappen die zijn bedacht, waarmee het werk voor zijn collega’s in de productie een stuk makkelijker is gemaakt.
Hij is met trots de gereedschappenmaker (zeg maar de MacGyver) van Ubbink. “Productontwikkeling bedenkt bijvoorbeeld dat er gaatjes in een buis moeten komen. Dan komen ze met de tekening bij mij en dan begin ik te denken hoe we die gaatjes er op een makkelijke en snelle manier in kunnen maken.” Dat ‘denken’ is een proces van weken. Soms zelfs maanden. “Wat nog weleens helpt als ik er niet uit kom, is op de racefiets stappen. Als ik thuiskom, heb ik vaak de oplossing bedacht.”
Een heel scala aan ‘stansmachines’ is door hem en zijn collega’s ontworpen en gemaakt. Samen zijn ze verantwoordelijk voor meer dan vierhonderd modellen waarop getest kan worden of producten precies het juiste formaat hebben. En, één van de laatste gereedschappen die is bedacht, is een ballonnenmachine die test of de verzamelbox luchtdicht is.
“Eerst moesten werknemers voor iedere adapter vierentwintig dekseltjes erop doen, testen of die luchtdicht is en dan weer alle vierentwintig dekseltjes eraf halen”, zegt John. De oplossing met acht rijen met opblaasbare ballonnen heeft een enorme tijdswinst opgeleverd. “Een paar keer per jaar is er zo’n groot project. Ik ben er best trots op als het weer lukt om iets te bedenken wat werkt.”
Door Johns vijfenveertig dienstjaren vol uitvindingen heeft hij eraan bijgedragen dat Ubbink beschikt over een unieke collectie gereedschappen. “Dit vind je nergens anders op de wereld, want het zijn oplossingen voor problemen waar alleen wij mee te maken hebben.”
Bij Ubbink ligt zijn levenswerk. Over anderhalf jaar laat John het achter. Dan gaat hij
met pensioen. “Daar kijk ik eerlijk gezegd best wel een beetje tegenop. Ik heb eigenlijk geen hobby’s. Ja, fietsen en een beetje klussen in huis. Wat ik verder ga doen, weet ik niet zo goed. Ik kan eens wat later opstaan. Al vijfenveertig jaar ben ik elke dag om halfzes wakker en ga ik naar Ubbink. Dat doe ik nog altijd met het grootste plezier.”
Dat zal in die laatste anderhalf jaar niet anders worden. En misschien komt hij daarna nog weleens langs. Voor zijn oud-collega’s of om weer heel even naar de vacuümvormmachine te kijken.
